Slaafvrij ! - Over chocolade, Dostojewski en eetbaar ondergoed

Je leest behoorlijk wat interessante en verbazingwekkende kreten als je op het internet rondzwerft. We denken allemaal, dat we objectief kunnen nadenken -cogito ergo sum of wat?!-. De gedachten die we echter denken, zijn niet nieuw. Sterker nog, ze zijn niet altijd van ons zelf, maar worden van generatie op generatie verder gegeven. Het vermogen om een genie te worden, schrijf ik dan ook niet exclusief toe aan genen, maar ondermeer aan het vermogen, om uit je oude, vertrouwde gedachtencarrousel te kunnen stappen en ánders te denken.

Eco-logisch verkoopt slaaf-vrije chocolade. Je wilt de hilarische reacties niet over het predikaat ´slaafvrij´ lezen. Toch telt de wereld 36 miljoen slaven. Dat is méér dan een heel leger, dat is drie keer de complete bevolking van de Benelux! Waarom ´zien´mensen dit niet, of waarom kiezen ze er voor om dit niet te zien?

“Het zal wel zo erg niet zijn,” is één van de formules, ja, mantra´s, die de hersenen van de ´ongelovigen´ bevolken. In ieder gevalt stamt u dan niet van een ´lijfeigene´, ´horige´ of ´negerslaaf´ af. Die afstammelingen weten wel beter.

Een groot deel van die slaven zit, zoals reeds duizenden jaren het geval is, in de landbouw. Graag zou ik de slaven in de sekindustrie ook meteen bevrijden, maar daar komt helaas meer bij kijken dan een reep chocolade kopen.

Terug naar onze Dostojewski. Ja, Dostojewski is een beetje van iedereen. Wie is niet eens ´vertrapt, vernederd en beledigd´? Helaas ontdekte de geheime politie dat Dostojewski en zijn vrienden revolutionaire ideeёn hadden en hij werd samen met de hele groep gearresteerd. Na een schijn-executie, waarbij één van zijn kameraden het verstand verloor, werd hij verbannen naar Siberiё.Hij kwam als schrijver pas echt los -letterlijk en figuurlijk- nadat hij was vrij gelaten uit jarenlange verbanning in een strafkamp. Nu is een strafkamp iets anders dan ´slavernij´ hoor ik meteen roepen. Natuurlijk, maar het gaat hier om de ´geest´, niet om een beschrijving van het curriculum vitae van de schrijver.

De schrijver heeft tijdens zijn gevangenschap dwangarbeid moeten verrichten en dat was geen pretje. In zijn boeken is dan ook grote sympathie voor de lijfeigene boerenbevolking te vinden, want hij had aan den lijve ondervonden wat het betekente ´onder de knoet´ te leven.

Natuurlijk kon hij geen revolutionaire kreten meer spuien, want dan was hij, de ´uit de hand gelopen hobby´ van tsaar Nicolaas I (een oude ijzervreter en onsuccesvol veldheer) ten spijt, direct retour Siberiё gestuurd. Desalniettemin wist hij dankzij diverse romanpersonages ideeёn, visoenen en zorgen over de toekomst van Rusland te ventileren. Lijfeigenschap moest afgeschaft worden, de boerenbevolking een beter leven krijgen en de arbeiders moesten rechtvaardig betaald worden. Hij kon dan wel niet politiek stelling nemen, hij kon wel de gegoede burgers wakker schudden en een frisse wind door de bovenlaag laten waaien!

We kunnen zijn boeken ter inspiratie lezen naast een warme kop Fair Trade chocolademelk. We hebben nog veel slaven vrij te kopen, dus grijp gerust naar die muis en bestel nog wat. O ja, Tony´s met hazelnoten is erg lekker. En ik blijf googlen of er eetbaar ondergoed te koop aangeboden wordt, waarmee je prostituee´s vrij kunt kopen. Ondernemers, doe er wat mee! 

groet Caroline Dormans - Eco-Logisch correspondent in Duitsland